Nc special taetae day [ficจอย] BTSลองของ

BTSลองของ




"เดี๋ยวกูพังเข้าไปเอง"




ปัง!!!




ประตูห้องน้ำที่กระแทกเข้ากับฝาผนังจนเกิดเสียงดังสะเทือนไปทั้งบ้าน โดยที่มีเจ้าตัวต้นเหตุยืนมองผลงานของตัวเองอยู่ที่ด้านหน้า กลับกันคนที่เคยใช้ประตูบานที่กำลังห้อยต๋องแต๋งอยู่ตรงหน้าเป็นที่พึ่งสุดท้ายนั้นได้แต่ยืนมองเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นด้วยใจสั่นระรัว




"มึงเป็นคนเลือกเองนะโฮป"




"มึงปล่อยกู!"




"เฉยๆเถอะ"




มือหนาคว้าเอาข้อมืออีกคนที่ทำท่าจะหนีห่างไปไว้แน่นก่อนจะออกแรงกระชากจนอีกคนเซถลาเข้าหาตัว




"พูดง่ายๆหน่อยโฮป"




"มึงมันเหี้ย!"




"กูก็บอกแล้วว่ากูเหี้ย!!"




เสียงตะคอกดังไปทั่วทั้งห้อง จนคนที่กำลังถูกคุกคามสะดุ้งตกใจเซถอยหลังล้มลงไปบนที่นอนอย่างพอดิบพอดี




"ทำเหมือนจะไม่ยอม"




"...."





"แต่ก็อ่อยกู"




"ไม่ใช่!!!"




"มึงอย่าดื้อนักเลยว่ะโฮป"




คนถูกกล่าวหาส่งเสียงตะคอกกลับดังไม่แพ้กัน ทั้งที่ในใจก็กำลังไหวหวั่น กลัวสิ่งที่อีกคนกำลังจะทำ กลัวว่าความกลัวของเขาจะเป็นจริง แต่ปากเจ้ากรรมก็ดันเถียงออกไปครั้งแล้วครั้งเล่า สวนทางกับภายในใจเหลือเกิน




ร่างหนาที่ยืนมองอีกคนอยู่ตรงปลายเตียงถอนหายใจเฮือกใหญ่ สายตาเหลือบมองหยดน้ำตาหยดแล้วหยดเล่าของคนตรงหน้าที่ไหลมาไม่ขาดสายแล้วยิ่งหงุดหงิดหนักขึ้นกว่าเดิม




"มึงจะร้องทำไมวะ?"




"มึงลองมาเป็นกูดูมั้ย!"




"เอากับกูแล้วมึงจะตายรึไง?"




"มึงไม่เข้าใจกู"




"เออ กูไม่เข้าใจ"




พลั่ก!




มือหนาก้มลงขว้าข้อเท้าขาวซีดของอีกคนเข้าหาตัว จนเจ้าของข้อเท้าถึงกับหงายหลังนอนราบไปกับที่นอน




"อย่า!!"




"อยู่เฉยๆโฮป! มึงคงไม่อยากเล่นบทสวรรค์เบี่ยงกับกูใช่มั้ย?"




"ฮึก..ก.."




"ให้กูทำให้ครั้งแรกของมึงมันพิเศษ ดีกว่าให้มันมีแต่ความเจ็บปวดดีกว่านะ"





"..."




"เพราะยังไงกูก็จะเอามึงอยู่ดี มึงหนีกูไม่พ้นหรอกเจโฮป"




ปลายนิ้วของคนตัวโตเลื่อนไปเกลี่ยหยดน้ำตาจากหางตาอีกคนออกแผ่วเบา แว๊บนึงที่ในใจเจ็บแปลบแต่ก็รีบกดความรู้สึกนั้นเอาไว้ ก่อนจะย้ายตำแหน่งนิ้วมือข้างเดิมลงมาปลดเข็มขัดของคนที่นอนร้องไห้อยู่บนที่นอนอย่างใจเย็น




สายตาเจ็บปวดของร่างเปลือยเปล่าที่ส่งมาให้นั้นแทฮยองพยายามจะไม่สนใจมัน ทั้งที่รู้ว่าร่างกายของคนที่เขากำลังสัมผัสอยู่มันสั่นสะท้านเพราะความหวาดกลัวมากมายแค่ไหน แต่เขาจะไม่หยุดเช่นกัน




"มึง.. เปลี่ยนใจได้มั้ยแท"




"อย่าขออะไรที่เป็นไปไม่ได้"




ร่างหนาเดินไปคว้ากล้องวิดีโอกับขาตั้งที่อยู่ตรงมุมห้องฟากนึง มาจัดเตรียมไว้ตรงปลายเตียงโดยมีสายตาของอีกคนจ้องมองอยู่อย่างไม่เชื่อสายตาตัวเอง




"มึง..อึก.."




"กูอยากได้หลักฐานไง"




"ไม่ต้องทำแบบนี้ก็ได้ แค่มึงเชื่อใจกู.."




"เงียบเถอะ"




ฝ่ามือใหญ่ทาบทับลงที่ข้างแก้มที่กำลังเปียกชุ่มจากหยดน้ำตา ราวกับต้องการปลอบประโลมร่างกายอันสั่นเทาตรงหน้า แต่แทนที่อีกคนจะหายกังวลกลับกลายเป็นยิ่งแสดงท่าทีหวาดกลัวหนักขึ้นกว่าเดิม จนแทฮยองอกจะสงสารไม่ได้




"ถ้ามึงเป็นเด็กดี กูจะไม่ทำให้มึงเจ็บ"




ริมฝีปากนุ่มกดจูบไปจนทั่วแก้มเนียนจนพอใจก่อนจะค่อยๆเคลื่อนย้ายไปขบงับที่ติ่งหูปรนเปรอให้ทุกส่วนไม่เว้นช่องว่างให้อีกคนได้หายใจ ถึงแม้คนใต้ร่างจะแสดงท่าทางขัดขืนและดูตกใจกับการกระทำของเขาเพราะความที่ไม่เคยมาก่อน แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้แทฮยองรำคาญเลยแม้แต่น้อย มันกลับเพิ่มความอยากให้เขาเสียด้วยซ้ำ




"เปิดปากสิ"




".."




"เม้มปากแบบนี้กูจูบมึงไม่ได้"




ลิ้นร้อนแทะเล็มแซะไปตามกลีบปากที่เม้มปิดไว้สนิททีละน้อยแต่เหมือนเจ้าของกลีบปากจะดื้อจนเกินไป แทฮยองจึงใช้ฝ่ามืออีกข้างของตัวเองเคลื่อนสัมผัสไปที่ขาอ่อนด้านในของคนใต้ร่าง





และก็ได้ผลที่อยู่ๆเจโฮปก็สะดุ้งเฮือกสุดตัวรีบใช้มือของตัวเองคว้าข้อมือใหญ่ที่ปัดป่ายใกล้จุดสำคัญของตัวเองเอาไว้จนเผลอเปิดปากรับลิ้นร้อนที่รออยู่นานได้โจนจ้วงเข้าไปสัมผัสความหวานแบบไม่เกรงใจ




"อึ..กก..อื้ออ"




นานจนสมองเบลอไปหมดกับรสจูบที่ตอนแรกยังหอมหวานจนชวนหลงใหล แต่จู่ๆก็ร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆตามอารมณ์ของคนนำทาง แต่เพราะเหมือนว่าอากาศหายใจของตัวเองมันใกล้จะหมดแล้วเลยได้แต่ส่งเสียงประท้วงเล็กๆให้คนที่เอาแต่ขบกัดลิ้นของตัวเองอยู่ในตอนนี้ผละออกไปก่อน




"แฮ่กๆ..อึก.."




"เด็กดี"




สายตาหวานที่ส่งแววหลงใหลถูกส่งให้กับคนใต้ร่างที่มองอีกคนผ่านม่านน้ำตา แทฮยองเริ่มปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตัวเองออกจนหมดเผยให้เห็นแผ่นอกหนาสีแทนน่าซบหาความอบอุ่น แต่ไม่ใช่ในขณะนี้กับเจโฮป




ตอนนี้เขากำลังกลัวเจ้าของแผ่นอกนี้จนจะขาดใจตายอยู่แล้ว




"อย่ากลัวกูโฮป"




"..."




"กูจะใจดีกับมึง"




"มึงช่วยคิดใหม่อีกรอบได้มั้ย..กูขอร้อง"




ไม่มีเสียงตอบรับใดๆทั้งสิ้น มีแต่ร่างกายหนาที่ขยับขึ้นไปหยิบเอาสิ่งของบางอย่างบนหัวเตียง บางอย่างที่เจโฮปมองไม่เห็นและไม่รู้ว่ามันคืออะไรจนกระทั่งมันถูกแตะเข้ากับช่องทางด้านหลังของตัวเองโดยที่ไม่ทันตั้งตัว




ความเย็นของเจลหล่อลื่นและนิ้วมือที่แตะโดนทำเอาร่างทั้งร่างสะดุ้งเฮือกก่อนจะรีบถดตัวหนีไปโดยอัตโนมัติ แต่ร่างกายท่อนบนของแทฮยองก็รีบกดลงมาทับราวกับจะกักขังเขาเอาไว้




"อย่าดิ้น อยู่เฉยๆ"




"ไม!่ เดี๋ยว!"




"มันจะทำให้มึงไม่เจ็บ โฮป"




"มึงปล่อยกู! กูไม่ทำแล้ว!!"




"อย่าดื้อโฮป!"




เพราะตัวที่เกือบจะเท่ากันทำให้แรงของอีกคนมากตามจนแทฮยองแทบจะจับเอาไว้ไม่อยู่ ไม่รู้จะทำยังไงให้อีกคนสิ้นฤทธิ์ มือหนาจัดการล็อคแขนของอีกคนเอาไว้ทั้งสองข้างอย่างทุลักทุเล พยายามเอาตัวของตัวเองแทรกแล้วดันให้ขาทั้งสองข้างของคนใต้ร่างแยกออกจนกว้างพอที่จะสอดปลายนิ้วเรียวเข้าไปได้สะดวก




"ไม่!!  ไม่ๆๆๆ"




"โฮป ไม่งั้นกูอาจจะทำมึงเจ็บนะ!"




"ฮึก..อย่าทำกู..เอามือออกไป..กูกลัว..กูกลัวแล้วแท อย่าทำ"




เสียงสะอื้นจนร่างสั่นสะท้านไม่ได้ทำให้แทฮยองเปลี่ยนใจ แต่เขากลับยิ่งดันนิ้วเรียวสอดเข้าไปในช่องทางให้ลึกมากกว่าเดิม แม้ว่าจะมีการต่อต้านจากช่องทางเล็กแต่มันก็ไม่ได้สร้างความลำบากให้เลยเหมือนเคย




"ยิ่งมึงทำแบบนี้มึงจะยิ่งเจ็บ"




"ฮึก..ฮืออ ปล่อยกู ไอสารเลว"




"อย่าให้กูต้องมัดมึง"




"ไม่เอา!"




"มึงมีทางเลือกไม่มากนักหรอกโฮป  กูจะไม่ไหวแล้วสัส"




"ปล่อยกูนะ..ปล่อยกู"




"มึงมันดื้อ"




นิ้วที่สองถูกดันเข้าไปในช่องทางที่คับแน่น ความเจ็บปวดและอึดอัดถูกส่งให้กับคนใต้ร่างโดยที่เขาไม่ได้ต้องการจะรับมัน แต่นิ้วเรียวก็ดูเหมือนจะไม่ได้สนใจ กลับยิ่งขยับนิ้วเข้าออกจากช้าๆจนเริ่มเปลี่ยนเป็นเร็วขึ้นตามลำดับ




"ฮืออ..ฮึก..ฮะ..อ๊ะ"




ได้แต่นอนส่งเสียงปนผวาสะดุ้งไปครั้งที่เท่าไหร่แล้วไม่รู้เมื่ออยู่ๆก็รู้สึกเสียวแปล๊บขึ้นมาจนชาไปทั่วร่างแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน และเหมือนกับจะโดนกลั่นแกล้งจากคนบนตัวเมื่อนิ้วเรียวจงใจกดย้ำเข้ามาจุดเดิมที่ทำให้เขาต้องเป็นแบบนี้อยู่บ่อยครั้งจนเขาถึงกับต้องเกร็งจิกปลายเท้าไปกับที่นอนแบบนี้




"จุดเสียวมึงอยู่ตรงนี้นะโฮป"




"อึก..ฮื้ออ..อ่ะ..พอ..พอแล้ว!"




"ให้กูเพิ่มอีกนิ้วมั้ย?"




"อ๊ะ..ม..ไม่!"




"งั้นมึงชักของตัวเองดิ ถ้ามึงเสร็จ กูจะไม่ทำมึง"




"..."




"ว่าไง?"




"... จริงรึเปล่า.."




"อือฮึ"




ถึงจะไม่เคยทำ แต่ถ้ารอดพ้นจากคนใจร้ายที่กำลังคุกคามเขาอยู่ในตอนนี้ได้ เขายอมทั้งหมดแล้ว




ก็แค่.. ช่วยตัวเองต่อหน้าคนอื่น




"ทำดิ รึจะให้กูช่วย?"




"อ๊ะ..กู..ทำเองได้"




เห็นอีกคนลังเลไม่ยอมทำตามที่บอกแทฮยองก็จัดการหมุนควงนิ้วที่ยังคาอยู่ในช่องทางเป็นการกระตุ้นไปหนึ่งรอบ อีกคนก็รีบจับแกนกายช่วยเหลือตัวเองทั้งที่ใบหน้าแดงก่ำเป็นการใหญ่




ทั้งที่มันเป็นการทรมานตัวเอง แต่แทฮยองก็ต้องการที่จะทำแบบนี้ เพราะอยากให้อีกฝ่ายมีอารมณ์เหมือนกัน ไม่อยากให้ตัวเองต้องรู้สึกไปเองคนเดียว ยิ่งเห็นท่าทางงกๆเงิ่นๆของอีกคนก็ยิ่งเอ็นดูจนต้องก้มลงไปแลกจูบดูดดื่มจนคนใต้ร่างปากบวมเจ่อไปอีกรอบ




"อืมม..อ๊ะ"




ยิ่งใกล้เวลาที่คนข้างใต้ใกล้จะเสร็จสม ช่องทางอ่อนนุ่มนั้นก็ยิ่งตอดรัดนิ้วของเขาจนแน่นไปหมด และเมื่อถึงเวลาแทฮยองก็จัดการส่งนิ้วสวนช่องทางไปอย่างเร็ว




"อึก..อ่ะ..อื้อออ"




เสียวอย่างที่ไม่เคยเสียวมาก่อนในชีวิตยิ่งได้รับการเติมเต็มจากทางด้านหน้าและด้านหลังพร้อมกันแบบนี้ยิ่งทำให้เขาหยุดตัวเองไม่ได้ ใกล้จะเสร็จเต็มทีแล้ว สมองของเขาว่างเปล่าและเบลอไปหมด ไม่รู้ว่าส่งเสียงร้องอะไรไปบ้างแต่นั่นก็ไม่ใช่เรื่องที่จะต้องสนใจ




"อ๊ะ..จะ..จะเสร็จแล้วว..อ๊ะ..อ๊าาาโอ๊ยย!"




อาศัยตอนอีกคนเผลอร่างใหญ่ส่งนิ้วที่สามสอดใส่เข้าช่องทางจนร่างของเจโฮปกระตุกเกร็งอย่างหนักพร้อมกับพ่นน้ำเชื้อออกเลอะเปรอะเปื้อนมือของตัวเองและหน้าท้องของแทฮยอน เสียงหอบหายใจหนักจนอกกระเพื่อม หมดแรงจะต่อว่าอีกคนไปชั่วขณะ




แต่นิ้วเรียวทั้งสามก็ไม่ได้ปล่อยให้หายใจหายคอได้นานนัก ยังคงส่งแรงดันเข้าออกเรื่อยๆไม่ยอมหยุด




"อ๊ะ..หยุด..มึงสัญญาแล้ว อื้ออ"




"ฟังไม่รู้เรื่องเลยว่ะ"




"มึงหยุ...อ..อื้ออ"




จูบปิดปากไปก็สิ้นเรื่อง คิดได้แบบนั้นแทฮยองก็โน้มตัวขึ้นไปใช้ริมฝีปากของตัวเองปิดปากอีกคนเอาไว้ มือที่ยังว่างแอบหยิบเอาเจลมาบีบใส่มือตัวเองแล้วทาที่แกนกายใหญ่โดยที่อีกคนไม่ทันระวัง




"พร้อมนะ"




"หะ..?  อ๊ะ....อื้อออ โอ๊ยยย..ไม่!!"



เพราะช่องทางที่บีบแน่นปกป้องการโดนรุกรานมันยิ่งทำให้ส่วนหัวของแกนกายนั้นเจ็บแสบจนขยับต่อไม่ได้ ถ้าฝืนดันเข้าไปอีกคนก็จะเจ็บ แต่ถ้าปล่อยไว้แบบนี้เขาเองนี่แหละที่จะเป็นฝ่ายทรมาน




"โฮป มึงอย่าเกร็ง"




"กูเจ็บ..ฮึก..กูเจ็บ ฮืออออ"




"มึงใจเย็นๆดิวะ อย่าขืนกู อย่าเกร็ง เชื่อกูแล้วจะไม่เจ็บ"




หลังจากฟังคำปลอบประโลมของอีกคนเจโฮปค่อยๆผ่อนลมหายใจลองทำตามที่อีกคนบอก แต่ก็ต้องผวาตัวส่งเสียงหวีดร้องดังลั่นห้อง เมื่อแทฮยองส่งแกนกายของตัวเองมาทั้งลำในคราวเดียว ความเจ็บปวดแล่นริ้วขึ้นมาจนถึงก้านสมอง ถึงแม้อีกฝ่ายจะกอดปลอบและสรรหาถ้อยคำมาปลอบเขายังไงแต่มันก็ไม่ทำให้ความเจ็บปวดลดลงเลย




"ฮึก..อ๊ะ..ฮืออออออ"




"อย่าเกร็ง..มึงอึก..จะไม่เจ็บ"




ทั้งที่พยายามทำตามที่อีกคนบอกแล้ว แต่มันไม่ง่ายเลยเมื่อสะโพกของคนบนตัวเริ่มขยับ ความเจ็บร้าวที่คิดว่ามันคงจะหายไปกลับยิ่งกลับมาฉายชัดหนักขึ้นกว่าเดิมในความรู้สึก สองมือยันอกหนาของคนบนตัวจนสุดแรง แต่มันคงยังแรงไม่พอที่จะทำให้อีกคนถอยห่างไปได้




"อย่าขยับ..เจ็บบ.ไม่!"




"ซี๊ดดด โฮป  อ่าา"




"แทฮยอง..ฮึก..อ่ะ...ฮื้ออกู..อ๊ะ กูเจ็บ"




หมดแรงที่จะขัดขืนแล้ว เจโฮปได้แต่นอนราบไปกับที่นอนปล่อยให้อีกคนทำได้ตามใจอยู่แบบนั้นโดยไม่ขัดขืน ถึงแม้ว่ามันจะเจ็บมากแค่ไหนก็ตาม




"เฮือกก..อ๊ะ...อ๊ะะ..หยุด.."




"มึงเสียวใช่มั้ย  ตรงนี้.."




"ฮึก..อึก..มะ...อ๊าาา"




"อืมม"




แกนกายใหญ่กระแทกเข้าตรงจุดเสียวจุดเดิมย้ำๆเพื่อให้อีกคนเสียวตามแบบไม่ยอมให้หยุดพัก เสียงหอบดังขึ้นหนักหน่วงพร้อมกับแรงกอดรัดที่คนข้างใต้ยกขึ้นมาตวัดโอบรอบคอเอาไว้แน่น




"อ๊ะ..เบา..เบาๆหน่อย"




"กูรักมึงโฮป"




".. ฮึก.."




"กูรักมึง"




"อ่ะ..กู..ฮึกกู..ไม่เชื่อ..มึงได้มั้ย"




"หึ"




"อ่ะ..อ๊าาา ช้า..ช้าหน่อยแท!"




สะโพกหนาจัดการกระหน่ำสวนแกนกายใส่ช่องทางเน้นหนักพลางมองจ้องตาอีกคนที่ดวงตาคลอไปด้วยหยาดน้ำตา




"มองตากูดิเจโฮป"




"..ฮึก.."




"มึงเป็นของกู"




"อ่ะ..ฮึก"




"ถึงกูจะเหี้ย แต่กูก็รักมึง"




"อ๊ะ..อ๊าาาา"




กระแทกเพียงอีก 3-4 ครั้งเจโฮปก็พ่นน้ำขาวข้นออกมาเป็นรอบที่สอง เปรอะเปื้อนไปจนถึงปลายคางคนที่กำลังสวนสะโพกไม่ยั้งแรงอยู่ทางด้านบน และไม่นานนักอีกคนก็พ่นน้ำขาวขุ่นเข้าช่องทางของคนใต้ร่างตามไปติดๆ




เป็นเพราะอดกลั้นมานาน ครั้งแรกถึงได้เร็วนัก แต่ไม่ใช่เรื่องที่จะต้องกังวล เพราะเขายังคงมีเวลาทำต่อจนกว่าจะพอใจ :)





...






😂😂😂  ยากอ้ะะะะ

ขอโทษที่ไม่ถึงพริกถึงขิงนะคะ

งวดหน้าถ้ามีจะปรับปรุงให้ดีกว่านี้ ฮืออออ