NC-2 Btsลองของ vhope

19.29 น.




หลังจากแทตอบไลน์ยุนกิ




Un Cut 2





ทั้งที่หลับไปแล้ว แต่กลับโดนคนที่ตื่นก่อนหน้ารบกวนจนถึงกับต้องตื่นขึ้นมาเพื่อพบความจริงที่แสนโหดร้าย เจ็บระบมไปทั้งสะโพกแทบจะขยับตัวไม่ได้อยู่แล้ว แต่เคราสากของอีกคนที่ขูดลากผ่านซอกคอจนถึงช่วงไหล่ก็ยังไม่เลิกราไป ทั้งที่เบี่ยงหลบไปรู้ตั้งกี่รอบแล้ว





เคราสากนั้นที่ขูดเข้ากับผิวหนังจนแสบไม่ได้ทำให้เจ็บที่ตัว แต่มันทำให้เจ็บที่ใจ..





"ตื่นแล้วหรอ?"





"อย่าจับ"





"ตื่นมาก็ดื้อเลยนะ"





"อย่าเสือก"





"ไม่เห็นน่ารักเหมือนเมื่อกี้เลย เมื่อกี้กอดกูออกจะแน่น ตอดก็แน่น"





"มึงมันสารเลว"





"มึงพูดบ่อยจนกูจำขึ้นใจแล้ว"





ฟอดดด





ถึงจะโดนด่าแต่ไม่รู้ทำไมรู้สึกเอ็นดูมากขึ้นไปอีก ใจจริงก็ไม่อยากทำอะไรมากไปกว่านี้หรอก แต่มันก็อดที่จะฝากรอยเขี้ยวไว้ตามซอกคอไม่ได้ เหมือนหมาที่สร้างอาณาเขตความเป็นเจ้าของไม่มีผิด





"อย่าทำ..พอแล้ว กูเจ็บ.."





"อีกครั้งเดียว"





"กูไม่ไหวแล้ว..มันเจ็บ..อ๊ะ"





ตุ่มไตที่อกของคนที่นอนราบกับที่นอนถูกครอบครองด้วยริมฝีปากร้อนของคนเอาแต่ใจ ลิ้นสากดุนดันจนยอดอกอีกคนชูชันขึ้นตามธรรมชาติ ทั้งขบกัดดูดเม้มสลับกันไปมาทั้งสองข้าง ส่วนมือนั้นก็ใช้ฟอนเฟ้นไปตามร่างกายของอีกคนไม่ได้ขาด โดยไม่ได้สังเกตุเลยว่าคนที่โดนกระทำนั้นมีหยาดน้ำใสๆไหลรินจากดวงตา





ร้องไห้ไม่รู้รอบที่เท่าไหร่แล้ว แต่เหมือนคนกระทำจะไม่รู้ตัวบ้างเลย..





"อึก..อ๊ะ..แท!"





"อยู่เฉยๆ"




ทั้งที่ตั้งใจจะไม่เผลอไผลไปกับลีลาเซ็กส์ในครั้งนี้ แต่ก็ต้องสะดุ้งสุดตัวเมื่อปลายมนของแท่งร้อนถูกลิ้นหนาตวัดผ่านจนขนลุกสยิวไปทั้งตัว เคยได้ยินเคยได้เห็นแต่ไม่คิดว่าโดนกระทำ ไม่คิดว่าคนอย่างแทฮยองจะทำให้





ใช้ปาก..กับส่วนนั้นของเขา แปลกที่มันทำให้รู้สึกดีจนแทบบ้า แต่ยิ่งรู้สึกดีมากเท่าไหร่ก็ยิ่งรู้สึกผิดมากเท่านั้น





ปลายนิ้วเรียวถูกส่งเข้ามาทางช่องทางชื้นแฉะจากน้ำที่อีกคนเคยปล่อยไว้ รู้สึกอึดอัดเมื่ออีกคนงอนิ้วแล้ววักน้ำที่คั่งค้างภายในออกก่อนจะส่งนิ้วที่สองเข้ามาเบิกทางให้อีกครั้ง ทั้งด้านหน้าและด้านหลังในคราวเดียว





"อึก..อ่ะ"





"อ้าขากว้างๆโฮป"





ครั้งนี้กลับทำตามอย่างว่าง่ายสองขาแยกออกกว้างตามคำสั่ง ไม่รู้ว่าทำไมทั้งที่ใจเจ็บปวดแต่กลับต้องการ..





"มึงมันเลว..อ๊ะ"




ก่นด่าออกไปเพราะความรู้สึกผิดในใจ..




"อึก..อื้ออ..สารเลว"




ครั้งนี้หมายถึงทั้งแทฮยอง..แล้วก็ตัวเองด้วย




"เลว..ฮึก.."





"อืม"





"เกลียด..อ๊ะ"





"จะเอาเข้าแล้วนะ"




เหมือนว่าคำก่นด่าจะส่งไปไม่ถึงใจอีกคนหนึ่งเลย ไม่รู้ว่าจะรู้สึกรู้สาอะไรบ้างไหม นอกจากที่จะอยากระบายอารมณ์ของตัวเองเท่านั้น





รู้สึกเหมือนคนไม่มีค่า เหมือนคนขายตัว..





"อย่าเกร็งนะโฮป"





"ฮึก.."





ความเจ็บปวดจากเมื่อตอนที่แล้ววิ่งวนกลับมาในความคิด มันทำให้กลัว กลัวว่าจะเจ็บอีก กลัวว่าจะรู้สึกเหมือนร่างกายจะฉีกออกจากกันอีกครั้ง พยายามจะไม่เกร็งและปล่อยตัวเองสบายๆตามที่อีกคนสอนแล้ว แต่ในใจก็ยังกลัวอยู่ดี





แต่เมื่อแทฮยองสอดใส่ทั้งหมดเข้ามาในตัวของเขาแล้ว น่าแปลกที่คราวนี้มันกลับไม่รู้สึกเจ็บปวดมากเท่าคราวที่แล้ว แต่ก็ยังคงเจ็บอยู่ดี และเหมือนว่าเจ้าของผิวสีแทนจะรู้ดีถึงความกังวลที่เขากำลังคิดอยู่ ริมฝีปากหนากดลงทาบทับหน้าผากมนแผ่วเบาพร้อมกับฝ่ามือที่ลูบไล้อยู่ข้างแก้มเบาๆคล้ายการปลอบประโลม





"ไม่เจ็บแล้วนะ"





"..ฮึก..อึก.."





"ทำแล้วนะ"





"ด..เดี๋ยว"





"ไม่เดี๋ยวแล้ว ซี๊ดดดด"





เอวหนาเริ่มจัดการขยับสะโพกดึงออกน้อยๆให้อีกคนปรับตัวได้ก่อนจะแทงสวนเข้าไปไม่แรงมากนักแต่ก็หนักแน่นในความรู้สึก ทำวนกันซ้ำไปซ้ำมาอยู่แบบนั้นจนช่องทางคับแคบเริ่มปรับตัวได้





"เกลียด..อ๊ะ..อื้ออ เกลียดมึง"




ฟอดดดดด





"รู้แล้วครับ"




ทั้งที่บอกไปว่าเกลียดแสนเกลียด แต่ไม่รู้อีกฝ่ายหน้าหนาหน้าทนรึอย่างไร ถึงได้ส่งยิ้มที่เขามองผ่านม่านน้ำตาของตัวเองแล้วรู้สึกว่ามันอบอุ่นเหลือเกิน ไหนจะท่าทางเอ็นดูที่ก้มลงมาหอมฟัดแก้มเขาเมื่อกี้นี้อีก





"ฮึก..อ๊ะ..อื้ออ เกลียด.."





ในใจส่วนลึกรีบส่งเสียงต่อต้านออกมาไม่ให้หลงใหลกับมันไปมากกว่านี้ ปากพร่ำพูดคำว่าเกลียดออกไปเพื่อตอกย้ำตัวเอง เจ้าของรอยยิ้มนี้กำลังทำร้ายตัวเราอยู่อย่างนี้ ยังไม่สำนึกอีกรึไง





"มึง..อ๊ะ..มันสาร..อ๊ะ..อ๊าาา สารเลว"





"รู้แล้ว"




ด่าก็แล้วบอกก็แล้วว่าเกลียดมากมายยังไง แต่อีกคนกลับตอบรับด้วยน้ำเสียงอบอุ่นอย่างที่ปกติมักจะไม่เคยได้ยินมาก่อน





"เกลีย..ด..อ๊ะ..อ่าา..แฮ่กๆ..เกลียด"





"ครับ  เกลียดก็เกลียด"





ฝ่ามือหนาวางทาบทับกับฝ่ามือที่เล็กกว่าของอีกคนก่อนจะประสานนิ้วเข้าด้วยกัน สะโพกเริ่มซอยเพิ่มระดับความเร็วขึ้นสอดใส่เข้าลึกสุดจนต้นขากระแทกเข้ากับส่วนหลังอีกคนเสียงดังก่อนดึงออกจนเกือบสุดให้แท่งร้อนเสียดสีไปกับผนังอ่อนนุ่ม เสียวจนอีกคนแทบจะคลั่งตายให้ได้





"อ๊ะ..ชะ..ช้าๆหน่อย แฮ่ก..อึก อ๊ะ..เร็วไป"





ทั้งที่บอกให้ช้าลงแต่การกระทำอีกคนกลับสวนทาง เรียวขาที่เคยวางตั้งชันกับที่นอนถูกยกขึ้นมาพาดบ่าจนสะโพกลอยเด่นรับการกระแทกหนักกว่าเดิม ส่งผลให้ความเสียวซ่านที่เคยมีทวีคูณมากขึ้น





"อ๊ะะ..อ๊าาา ทะ..แท..กู..อ๊าาาบอก"





"ตอดแน่นว่ะ"





"อยะ..อื้อ..อ่ะ..  เกลียด..อ๊ะ..มึง"





"แต่กูรักมึง..เจโฮป"





"อ่ะ..ฮึก..อ๊ะ"





"รัก"





"แต่กู..อ๊ะ..เกลียด..ฮึก..เกลียดมึง"





"แต่มึงกำลังเอากับคนที่มึงเกลียด"





มันเป็นความจริงที่ปฏิเสธไม่ได้และมันเป็นคำโกหกที่อยากจะยอมรับ..




เขาโกหกที่ว่าเกลียดแทฮยอง ทั้งที่ไม่ได้รู้สึกเกลียดเลย.. แต่ในใจตอนนี้อยากจะสั่งให้ตัวเองเกลียดอีกคนให้ได้





และเขาก็ไม่อยากยอมรับว่าเขากำลังโดนคนที่เขาพร่ำพูดว่าเกลียดกระแทกกระทั้นส่วนนั้นเข้ามาใส่ครั้งแล้วครั้งเล่าจนส่งเสียงครางไม่เป็นภาษาออกไปอย่างนี้





รังเกียจตัวเองจริงๆ





"ฮึก..อ๊ะ..ฮือออออ"





"อย่าร้อง"





"เกลียด..ฮืออ อ๊ะ...ฮึก..เกลียดมึง!!"





"อยากให้กูจูบปิดปากใช่มั้ย?"





"ฮึก..เกลี..อื้ออออออ"





ในตอนที่เจ้าของร่างสีแทนโน้มตัวเข้ามาเพื่อจูบปิดปากเขา เจ้าแท่งร้อนที่ยังคาอยู่ในช่องทางก็จะถูกดันเจ้ามาจนลึกกว่าเดิม ลึกจนอึดอัดคับแน่นแสะเสียวหนักมากขึ้น เหมือนเป็นการลงโทษเขาที่กำลังดื้อไม่ยอมเชื่อฟัง สองมือผลักดันอกแกร่งออกแต่เรี่ยวแรงกลับหายไปไหนไม่รู้หมด ไหนจะจูบดุดันที่อีกคนป้อนให้จนแทบหายใจไม่ทัน





เสียวจนจะขาดใจตายอยู่แล้ว..





"อึก..อื้อออออ..ฮึก..ฮื้อออ"





ทั้งผลักทั้งส่งเสียงประท้วงกว่าร่างหนาจะยอมถอยไปให้เขาได้กอบโกยอากาศหายใจเข้าปอดได้อีกครั้ง สองมือพยายามผลักดันหน้าท้องของอีกคนที่เริ่มเร่งจังหวะสะโพกสอบเป็นเร็วสุดจนรู้สึกร้อนระอุในช่องทาง





"อื้ออ..อ๊ะะ..แท แทมัน..อ๊ะ อ๊าา"





"จะเสร็จแล้วๆ"





"อ๊ะ..ลึก..ลึกไปแล้ว..อ๊าาา"





"แตกในนะ"





"อื้อออ..อ๊ะ..อ๊าา!!"





ไม่รู้จะบอกทำไมในเมื่อที่ผ่านมาก็เสร็จข้างในตลอดอยู่แล้ว อยากจะด่าแต่ก็ทำไม่ได้เมื่ออีกคนสวนสะโพกเน้นๆอย่างแรงอีก2-3ครั้งก่อนที่เขาจะรู้สึกถึงน้ำอุ่นๆร้อนวาบเข้ามาทางด้านหลัง พร้อมๆกับที่ตัวเขาเองก็กระตุกพ่นน้ำเชื้อออกมาทั้งที่คราวนี้ไม่ได้แตะต้องโดนส่วนนั้นของตัวเองด้วยซ้ำ





"แฮ่กๆ..เกลียด"





"รู้แล้วไงครับ"





ทั้งที่เสร็จไปแล้วแต่อีกคนก็ยังคงคาส่วนนั้นเอาไว้ ไม่ยอมชักออกไปซักที แถมยังก้มตัวลงมาคลอเคลียซอกคอของเขาต่ออีก ทั้งจิกทั้งตีทั้งเอนหนีแต่เจ้าของเคราสากนั่นก็ยังตามมารังแกเขาต่ออีกจนได้





"เสร็จแล้วก็ออกไป!!"





"หึหึ กลัวต่อรึไง"





"ออกไปกูเกลียดมึง!!"





"เสร็จแล้วก็พยศเลยนะ"





ฟอดดดดดดดดดด





คงจะหน้าด้านหน้าทนจริงๆ ด่าไปขนาดนี้ก็ยังยิ้มร่าใส่ก่อนที่อีกคนจะค่อยๆถอดถอนแท่งร้อนออกจากช่องทางช้าๆจนหลุดออกไปหมด น้ำรักที่ค้างอยู่ไหลสวนออกมาจนเลอะที่นอน แต่แทฮยองก็เอื้อมมือไปหยิบผ้าขนหนูชุบน้ำที่ทำไว้จากคราวที่แล้วมาเช็ดทำความสะอาดให้





พอทุกสิ่งทุกอย่างจบหนังตาที่หนักอึ้งก็เริ่มปิดลง ทั้งเหนื่อยทั้งเพลียทั้งเจ็บระบมไปหมด แต่แล้วเสียงอะไรบางอย่างก็ดังขึ้นอีก





'ติ๊ง'





เสียงไลน์ ที่เขารู้ดีว่ามันดังเพราะอะไร..





'แท

ทำอะไรอยู่?

ถ้ามึงไม่ตอบกูจะไปหาที่บ้านแล้วนะ'





ไม่รู้ว่าคนที่เคยกอดเขาจะตอบไปว่าอะไรบ้าง แต่หลังจากที่เขาแอบมองไลน์ที่เพื่อนสนิทของเขาส่งหาแทฮยอง ก็เหมือนจะรู้ว่าอีกคนจะมา ในใจเจ็บปวดขึ้นมาและรู้สึกผิดต่อมินยุนกิจนแทบจะกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ เกลียดตัวเองจนไม่รู้จะทำยังไงแล้วรีบจับผ้าห่มมาปิดหน้าตัวเองเอาไว้ ก่อนจะรู้สึกได้ถึงแรงลูบที่ผมเบาๆกับเสียงของคนที่ทำร้ายเขาเมื่อกี้นี้





"เดี๋ยวกูไปอาบน้ำก่อน มึงหลับพักผ่อนไปก่อนนะ"





แรงยวบของที่นอนหายไปแล้ว เสียงน้ำที่ไหลจากฝักบัวดังขึ้นมาทำให้รู้ว่าอีกคนอยู่ในห้องน้ำจริงๆ สองขารีบพยุงตัวเองลงจากที่นอนอย่างยากลำบากเดินวนเก็บเสื้อผ้าที่หล่นกระจัดกระจายของตัวเองมาใส่ แม้แต่แรงจะยกขาใส่กางเกงยังแทบไม่มี จะยืนทรงตัวยังแทบไม่อยู่แต่ก็อยากรีบออกไปจากที่นี่





ต้องรีบไปก่อนที่ยุนกิจะมา..





หลังจากที่ออกมาจากบ้านของแทฮยองได้อย่างเงียบเชียบ สองเท้าของตัวเองก็พาร่างที่แทบจะไร้เรี่ยวแรงเดินออกไปให้ไกลจากที่นี่เรื่อยๆ สภาพเหมือนคนที่โดนรุมโทรมมาจนแทบไม่เหลือเค้าเดิม โชคดีที่คนอื่นๆคงจะไปเที่ยวกันหมดแล้วถึงได้ไม่มีคนเดินผ่านมาเห็นสภาพทุเรศๆของเขาแบบนี้





หลายครั้งที่แทบจะทรุดลงกับพื้นแต่ก็ฝืนเอาไว้ น้ำรักที่อีกคนฝากเอาไว้ยังเต็มช่องทางและเหมือนจะเปรอะเปื้อนออกมา น้ำตาหยดแล้วหยดเล่าไหลรินลงมาไม่ขาดสาย รู้สึกได้ว่าคืนนี้มันยาวนานและหนาวจับใจ หนาวไปจนถึงกระดูกและขั้วหัวใจจนเจ็บไปหมด





เกลียดตัวเองจริงๆ..





ได้แต่คิดวนไปวนมาอยู่อย่างนั้น..





ขอโทษนะยุนกิ..





ขอโทษ..








TBC






😂😂😂

หน่วงมั้ยไม่รู้..  พยายามแก้อยู่หลายครั้งเลย ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ ติชมชี้แนะได้นะ เราก็ไม่ค่อยเก่งด้านนี้เท่าไหร่ แงงง