วันพุธที่ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2559

butterfly Bang×Dae

"อมสิ"




".... อื้ออ"




ร่างบางดูลังเลเล็กน้อยก่อนจะค่อยๆโน้มหน้าเข้าหาทวนใหญ่อ้าปากใช้ปลายลิ้นค่อยๆแตะที่ปลายหัวก่อนจะกดจูบตรงรอยหยัก มือยังคงทำหน้าที่รูดรั้งแก่นกายบิดข้อมือไปมาเบาๆ มืออีกข้างก็เลื่อนไปลูบไล้พวงสวรรค์ทั้งสองลูกของอีกคน




ริมฝีปากอ้าออกค่อยๆครอบครองแก่นกายใหญ่โต เพียงแค่ส่วนหัวร่างบางก็รู้สึกถึงความคับแน่นในช่องปากแล้ว ลิ้นสากค่อยๆไล้วนรอบส่วนปลายหัวก่อนจะผละปากออกมาลากลิ้นไปตามลำท่อนเหมือนกับเลียไอติมไม้แท่งใหญ่เปียกชุ่มไปด้วยน้ำลาย




"อืมมม"




เสียงครางแผ่วยิ่งทำให้ร่างบางรู้สึกมีความมั่นใจมากขึ้น มือเร่งชักแก่นกายให้อีกคน พร้อมกับอ้าปากครอบครองลำแท่งอีกครั้งก่อนจะกดคอกลืนกินแท่งนั้นให้ลึกที่สุด ลิ้นยังคงทำงานได้ดีในการเลียไปรอบๆลำแท่ง




มือเล็กกำรอบแท่งในส่วนที่ปากเล็กครอบครองไปไม่ถึง แล้วรูดรั้งหนักขึ้นโดยที่ปากก็เริ่มออกแรงดูดที่ปลายหัวหนักๆแล้วค่อยๆขยับหัวตัวเองรูดไปตามจังหวะ ทั้งยังแอบใช้ฟันซี่เล็กขูดลำแท่งเพิ่มความเสียวสยิวให้มากขึ้นไปอีก




'บล็อก..บล็อก..บล็อก..บล็อก' แก้มที่ตอบจากการออกแรงดูดและริมฝีปากที่รูดไปตามลำท่อนส่งผลให้เกิดเสียงที่ฟังแล้วน่าอายแต่ร่างบางก็หยุดไม่ได้เมื่อรู้สึกถึงแก่นกายที่พองตัวมากขึ้นกว่าเดิมจนคับปาก




"ซี๊ดดดด ..อีกนิด..แดฮยอน"




เมื่อได้ยินดังนั้นหัวทุยก็เริ่มรูดริมฝีปากให้เร็วกว่าเดิมซ้ำยังเพิ่มแรงดูดในโพรงปากจนกายแกร่งกระตุกเล็กน้อยเตรียมปลดปล่อย แต่แทนที่อีกคนจะปล่อยเขาไปมือใหญ่กลับล็อคแก้มเขาเอาไว้ไม่ยอมให้ไปไหนจนน้ำคาวทะลักออกมาเข้าปากเข้าคอของร่างบางหลายระลอก




"อ่าาาห์ กลืนลงไปสิ แดฮยอน"




ไม่ว่าเปล่าอีกคนยังคงกระแทกเอวสวนริมฝีปากของร่างบางจนปลายหัวแทบจะทะลุคอหอยทำให้คนที่กำลังอมน้ำคาวต้องฝืนใจกลืนมันลงไป มันเยอะเสียจนร่างบางแทบสำลักแถมยังรู้สึกขื่นๆที่ลิ้นอีกต่างหาก




เมื่อเสร็จสิ้นทุกอย่าง ร่างบางเตรียมจะลุกจากที่นอนเพื่อจะหนีกลับบ้าน แต่แขนแกร่งก็โอบรอบเอวของตนเอาไว้ได้




"จะไปไหนล่ะ"




"กลับบ้านน่ะสิ ผมทำเสร็จแล้วนะ!"




ร่างเล็กหันมาแหวใส่อีกคน แอบหงุดหงิดที่ต้องกลืนน้ำรักของคนขี้โกงลงท้อง ทั้งที่การช่วยด้วยปากก็เป็นครั้งแรกของแดฮยอนแล้ว ตั้งแต่มีความสัมพันธ์กับใครมาร่างบางไม่เคยทำแบบนี้ด้วยเลยซักครั้ง แต่คนๆนี้กลับตอบแทนเขาด้วยการให้กลืนน้ำคาวลงคอ ทำเอาอยากจะข่วนให้ลายไปทั้งหน้า




"ฉันเสร็จ แต่นายยังไม่เสร็จเลยนะ"




"ผมทำเองได้!!"




ร่างบางมองตามสายตาอีกคนที่มาหยุดอยู่ที่กลางลำตัวของตัวเอง ไม่ใช่ไม่รู้ว่ามันกำลังตื่นตัว แต่เขาก็ไม่อยากทำต่อหน้าคนๆนี้ เกิดอีกคนหื่นขึ้นมาจับเขากดอีก ไอที่กินน้ำคาวไปเมื่อกี้ก็หมดความหมายน่ะสิ




"เดี๋ยวช่วย"




"อ๊ะ!! นี่คุณ!!!"




ไม่รู้ว่าเป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วที่คนตัวบางต้องลอยหวือไปมาเพราะคนตัวใหญ่กว่า และครั้งนี้เขาก็ลอยกลับมานอนที่บนเตียงนุ่มอีกครั้ง แดฮยอนหน้าหงิกกระหน่ำฟาดฝ่ามือใส่อีกคนเพื่อระบายความหงุดหงิด ซึ่งการกระทำนี้ของร่างบางยงกุกเรียกมันว่า 'แมวพยศ'




"อ๊ะ!!"




ยงกุกไม่ได้สนกับการกระทำงอแงของอีกฝ่าย ฝ่ามือใหญ่แปะลงไปที่กลางลำตัวของร่างบาง จนอีกคนถึงกับสะดุ้ง เมื่อจัดท่าทางเรียบร้อยยงกุกร่นตัวลงไปนั่งอยู่ปลายเตียง จับให้เรียวขาเล็กของอีกคนตั้งชันขึ้นและแยกขาออกจากกัน




ร่างหนาทำอะไรเชื่องช้าเหมือนเป็นการกลั่นแกล้งให้คนที่นอนอยู่ใจเต้นระส่ำไม่เป็นสุข ค่อยๆกดจูบจากขาอ่อนขึ้นไปจนถึงโคนขา แอบสร้างรอยเอาไว้โดยที่อีกคนไม่รู้ตัว




ริมฝีปากหนาปัดป่ายไปรอบๆแก่นกายของร่างบางเหมือนจงใจจนคนที่เสียวจนทนไม่ไหวร้องแหวขึ้นมาพร้อมทำหน้างอที่โดนอีกคนแกล้งให้เสียวเล่น




"อ๊ะ..คุณ จะทำอะไรก็รีบทำซักที!!"




"หึ"




มือหนาจัดการจับแก่นกายที่ส่วนปลายเริ่มมีน้ำเยิ้มออกมาแล้วเอาเข้าปากโดยที่ไม่นึกรังเกียจ ปลายลิ้นเชี่ยวชาญทำงานได้ดีจนทำเอาเอวบางลอยจนไม่ติดเตียง เสียงครางกระเส่ายิ่งทำให้ปากหนาดูดดุนแก่นกายอีกคนอย่างแรงพร้อมกับแรงรูดที่เร็วขึ้นจนอีกคนเกือบใกล้จะถึงฝั่งฝัน




"อ๊ะ..อื้ออออ..แฮ่กๆ..อ่ะ.."




แต่ก่อนที่อีกคนจะได้ปลดปล่อย นิ้วเรียวของยงกุกก็สอดเข้าไปในช่องทางคับแน่นทีเดียวสองนิ้วในตอนที่อีกคนกำลังเผลอพร้อมกับหมุนคว้านไปมาให้นิ้วครูดกับผนังช่องทางด้านหลัง ปากและมืออีกข้างก็ยังคงทำหน้าที่ปรนเปรอกับทางด้านหน้า




"อ๊าาา..อึก ผม..อ๊ะ..อะ..ผม..จะถึง..อ๊าาาาา!"




แดฮยอนที่ต้องรับศึกหนักจากสองทางก็เกินจะกลั้นกับอารมณ์เสียวที่พุ่งถึงขีดสุดเกร็งตัวกระตุกพ่นน้ำรักเข้าปากร่างแกร่งและเหมือนอีกคนก็จะกลืนมันลงไปทุกหยาดหยดซ้ำยังรีดน้ำที่ติดตามลำท่อนจนมันคงจะสะอาดไปทุกส่วนแล้ว




"อึก..อ่ะ"




ถึงแม้ว่าโพรงปากอุ่นจะละออกจากแก่นกายของคนตัวเล็กแล้วแต่นิ้วของอีกคนยังคงขยับเขยื้อนชักเข้าออกในช่องทางไม่หยุด แรงตอดรัดที่ทำให้ยงกุกรู้ดีว่าคนที่กำลังนอนครวญครางอยู่กำลังเสียว




ชักนิ้วออกจากช่องทางแล้วยืดตัวใช้ปากงับเข้าที่ยอดอกของคนใต้ร่าง ปลายลิ้นดุนดันตุ่มไตเหมือนที่ทำกับแก่นกายของอีกคนเมื่อกี้ มือข้างหนึ่งบีบเฟ้นไปทั่วร่างเล็ก อีกมือจับขาเรียวแยกออกให้กว้างกว่าเดิมก่อนจะสอดใส่ความใหญ่โตให้ค่อยๆแซะแทรกชำแรกช่องทางอย่างเชื่องช้า




"อื้ออ..อะ..เอาเข้ามาเร็วๆ!!"




แดฮยอนที่แทบคลั่งจากการถูกกลั่นแกล้งของอีกคนก็ตวาดแหวขึ้นอีกรอบเร่งให้คนโรคจิตเข้ามาในตัวให้หมดซักที ทำแบบนี้เขาแทบจะบ้าตายอยู่แล้ว




ยงกุกเองก็ทำตามสิ่งที่อีกคนร้องขอกระแทกความยาวเข้าไปในช่องทางทีเดียวมิดแท่งสุดโคนจนทำให้ร่างเล็กพ่นน้ำออกมาอีกรอบ




"อ๊าาาาาาาาา!!..แฮ่กๆๆ"




ร่างหนาก้มลงไปฟัดเข้าที่แก้มแดงๆของอีกคนอย่างหมั่นเขี้ยวก่อนจะเริ่มเดินหน้าสาวท่อนลำออกจากช่องทางช้าๆจนเกือบสุดแล้วค่อยๆดันเข้าช้าๆเช่นกัน




"ฮึ่ยยย!"




เหมือนว่าการกระทำที่ตั้งอกตั้งใจสาวแก่นกายของอีกคนจะขัดใจแดฮยอนอย่างแรง มันเสียวจนแทบคลั่งก็จริงแต่ร่างบางอยากได้อะไรที่ถึงใจกว่านี้ มือเล็กดันตัวเองให้ลุกขึ้นนั่งก่อนจะผลักให้อีกคนนอนราบไปกับเตียง ขยับตัวคร่อมตักแกร่งทั้งที่ส่วนนั้นยังคงเชื่อมต่อกันอยู่แบบนั้น




ร่างเล็กจัดการยกสะโพกของตัวเองขึ้นก่อนจะกดลงหนักๆ ทำวนกันอย่างนั้นก่อนจะเพิ่มความเร็วขึ้นเมื่อใกล้จะถึงฝั่งฝัน คนที่โดนควบเองก็พอจะมองอาการของคนที่กำลังขย่มตนอยู่ออกจึงสวนเอวให้แก่นกายเข้าไปในช่องทางให้ลึกสุด




"อะ..ยะ..อ๊าาาา"




"แรงกว่านี้สิคนดี"




"อ๊ะ..ฮะ..อึก..อ๊าาา.."




แดฮยอนทำตามคำสั่งอีกคนอย่างว่าง่าย จัดการยกสะโพกแล้วกระแทกลงตักอีกคนเร็วและแรงขึ้น และเมื่อมือใหญ่มาปรนเปรอส่วนข้างหน้าให้ร่างบางก็กระตุกอย่างแรงพ่นน้ำรักออกมาเป็นครั้งที่สามจนเปรอะไปทั่วหน้าท้องแกร่ง




"อ๊าาาาาาาาาา!!"




หัวเล็กฟุบลงที่บ่ากว้างอย่างหมดแรง เห็นอย่างนั้นยงกุกเลยดันให้ร่างบางล้มลงนอนกับเตียง โดยคราวนี้จับให้แดฮยอนนอนคว่ำหน้าให้สะโพกแอ่นขึ้นรับแรงกระแทกโดยที่แก่นกายยังไม่หลุดจากช่องทางเช่นเคย




คราวนี้ไม่มีการกลั่นแกล้งอะไรทั้งนั้น แรงตอดรัดจากร่างเล็กทำให้ยงกุกโถมกายทั้งหมดใส่อีกคนไม่ยั้งจนเกิดเสียงกระแทกและเสียงครวญครางดังไปทั้งห้อง




"อ๊ะ..อ๊าาาา..เบาๆ..มันๆลึก..อ๊าาาไป..แฮ่กๆ"




ปึก ปึก ปึก




และเสียงนั้นก็ยังคงดังขึ้นตลอดทั้งคืน..








อ่านต่อที่หน้าหลักได้เลยจ้า ♡

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น