NC ยาพิษ ผีเสื้อ นักล่าแมลง Bang×Dae

สองมือเล็กพยายามดันแผ่นอกแล้วยกสะโพกขึ้นสูงหนีการรุกรานทางช่องทางด้านหลัง แต่นั่นกลับยิ่งเปิดทางให้ยงกุกดันแก่นกายใหญ่เข้าไปในช่องทางของอีกคนได้จนมิดหัว




"อ๊ะ..อ๊าาา โอ๊ย..เจ็บ เจ็บ.."




การตอดรัดสิ่งแปลกปลอมของร่างบางทำเอายงกุกแทบคลั่ง กัดฟันใช้แขนโอบรอบเอวแล้วดึงรั้งให้ช่องทางอีกคนกลืนกินแก่นกายตัวเอง แต่เหมือนอีกคนจะไม่ให้ความร่วมมือซักเท่าไหร่ ยังคงส่ายหน้าไปมาจนผมปลิวและพยายามยกสะโพกขึ้นหนีแก่นกายของเขา ถ้าเขาไม่โอบเอวเอาไว้มันคงจะหลุดไปแล้ว




ทั้งที่แดฮยอนพยายามผ่อนคลายร่างกายไม่ให้เกร็ง แต่คงเป็นเพราะแก่นกายของอีกคนมันใหญ่โตเกินไป ทำให้เขายังเจ็บอยู่เหมือนเดิม มันเจ็บจนอยากจะเลิกทำแต่อีกคนก็ยังคงไม่ยอมปล่อยเขาไป




ร่างบางเองก็คงไม่รู้ว่าภายใต้ใบหน้าเรียบนิ่งยงกุกแอบชอบความรุนแรงในบางครั้ง ยิ่งเห็นสีหน้าเจ็บปวดของแดฮยอน ยงกุกก็ยิ่งมีอารมณ์อยากกระแทกกระทั้นให้อีกคนกรีดร้องข้างหูเขาดังๆด้วยซ้ำ




รอจนอีกคนเผลอยงกุกจึงดึงรั้งเอวให้สะโพกเล็กกดลงเข้าหาแก่นกาย ใบหน้าหวานเหยเกดวงตาเบิกกว้างเพราะยังไม่ทันได้ตั้งตัวช่องทางตัวเองก็ดันกลืนกินแก่นกายใหญ่ไปครึ่งหนึ่งแล้ว




"อ๊ะ!..อ๊าาา โอ้ย..ฮืออออ..ฮึก..เจ็บ"




หมดท่านางแมวจองยั่วสวาทของใครหลายคนกลับมานั่งงอแงร้องไห้สะอึกสะอื้นเป็นเด็กน้อยยามที่ยงกุกปักลำทวนเข้าช่องทางตัวเอง ท่าทีคุกคามของคนตัวเล็กหายไปหมดเหลือเพียงความเหนื่อยอ่อนกับดวงหน้าที่แสดงถึงความเจ็บปวดและเสียวซ่าน




ยงกุกที่เป็นคนคุมเกมส์พยายามใจเย็นให้มากค่อยๆลดแรงบีบเฟ้นแก้มก้นของอีกฝ่ายก่อนจะปล่อยมือที่ดึงรั้งเอวอีกคนไว้ แล้วก็เป็นดั่งคาดเมื่อร่างบางไม่รู้สึกถึงแรงดึงรั้งก็รีบลุกพรวดจากหน้าตักอีกคน แต่ยังไม่ทันที่แก่นกายจะหลุดออกจากช่องทาง แรงดึงจากอีกคนกลับรั้งสะโพกให้ช่องทางของเขากลืนกินแก่นกายใหญ่อีกครั้งแบบมิดสุดลำโคน




ปึก!!!




"อ๊าาาาาาาาาาาา!!!"




ดวงตาที่เบิกกว้างกว่าครั้งไหนๆกับเสียงหวีดร้องที่ดังลั่นรถยังไม่น่าอายเท่าร่างกายบอบบางที่สั่นระริกพร้อมกระตุกอย่างรุนแรงแกนกายปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมาจนเลอะหน้าท้องแกร่งที่มีซิคแพ็คเรียงเป็นแถวสวยงาม




"แฮ่ก..อึก"




เสียงหอบหายใจครางกระเส่าพร้อมกับใบหน้าที่แดงซ่านเพราะแรงอารมณ์บวกกับความอับอาย แดฮยอนคนนี้ไม่เคยไร้น้ำยาขนาดนี้มาก่อนเลย เพียงแค่อีกคนสอดใส่เข้ามาจนสุดความยาวเขาก็เสียงจนน้ำทะลักแล้ว ไม่อยากจะคิดถึงหลังจากนี้เลยจริงๆ




สัมผัสแผ่วเบาเกิดขึ้นที่ข้างขมับ เป็นร่างแกร่งที่กดจูบปลอบขวัญคนบนตักที่ตอนนี้ตัวยังสั่นระริกอยู่ก่อนจะช้อนแขนเข้าที่ใต้ขาพับยกร่างบางขึ้นแล้วปล่อยให้ร่างนั้นทิ้งน้ำหนักโถมลงที่หน้าขาของเขาอย่างแรง




"อ๊ะ..ฮื้ออ..โอ้ย..อะคุณ..คุณหยุดก่อน..ผะ..อ๊ะ..อื้ออผมอึดอัด แฮ่กๆ"




แต่อีกคนหาได้ฟังเสียงเล็กๆนั่นกลับยิ่งยกร่างบางให้สูงขึ้นสุดความยาวแล้วปล่อยสะโพกให้กลืนกินลำทวนนั้นสุดโคนจนปลายลำแท่งชนเข้ากับจุดเสียวอย่างจัง ร้อนแรงและหนักแน่นจนใจของแดฮยอนหวิวคล้ายจะเป็นลมขนอ่อนตั้งชันทุกสัดส่วนจองร่างกาย ร่างแกร่งเฝ้าทำอยู่แบบนั้นหวังให้อีกคนติดใจในรสกามของเขาซะก่อนจนกระทั่ง




"อ๊ะ..ยะ..ผมจะ..อ๊าาาาาาาา"




ร่างกายกระตุกรุนแรงอีกครั้งจนกระตุกน้ำขาวขุ่นออกมา จองแดฮยอนเสร็จน้ำที่สองทั้งที่อีกคนยังไม่ทันทำอะไรมากมายและยังไม่เสร็จเลยซักครั้งเดียว




ร่างที่อ่อนปวกเปียก้หมือนขี้นผึ้งรนไฟโดนจับพลิกให้นอนราบไปกับเบาะที่โดนปรับให้เอนราบไปกับเบาะนิ่ม สองขาถูกยกดันขึ้นจนติดกับแผ่นอกทำให้ช่องทางลอยเด่นทั้งที่ยังมีแท่งของอีกคนปักคาอยู่




"พร้อมนะ"




เป็นครั้งที่สองที่แดฮยอนได้ยินเสียงของเขา แต่ครั้งนี้มันกลับฟังดูร้อนแรงจนร่างบางจะละลาย คนที่นอนราบกับเบาะยกยิ้มหวานตาปรือปรอยไม่ได้เอื้อนเอ่ยตอบสิ่งใดออกไปนอกจากบังคับให้ช่องทางตัวเองขมิบกระชับเร่งเร้าการกระแทกของอีกคน




แดฮยอนติดใจรสกามของนักล่าตัวนี้เข้าเสียแล้ว และความหฤหรรษ์ของค่ำคืนนี้มันพึ่งเริ่มต้น เสียงครางหวานของร่างบางดังยังคงดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง






กลับไปอ่านต่อที่หน้าหลักได้เลยค่ะ ~♡
NC ครั้งแรก ช่วยให้กำลังใจกันด้วยนะคะ